Ponadczasowy Miłosz
14 sierpnia 2024 roku minęło 20 lat od śmierci Czesława Miłosza, jednego z najwybitniejszych twórców XX wieku. Był poetą, prozaikiem, eseistą, historykiem literatury, tłumaczem i dyplomatą. Za swoją twórczość otrzymał wiele prestiżowych nagród, w tym Literacką Nagrodę Nobla w 1980 roku. Miłosz mieszkał zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych, gdzie starał się propagować polską kulturę oraz literaturę.
Klasa 2a w ramach lekcji języka polskiego przystąpiła do projektu, którego celem było ukazanie twórczości oraz życia Czesława Miłosza oczami sztucznej inteligencji. Zadaniem uczniów, podzielonych na trzy grupy, było przedstawienie biografii poety oraz zinterpretowanie jego wierszy przy pomocy obrazów, dźwięków, piosenek, prezentacji, filmów i animacji wygenerowanych przez sztuczną inteligencję.
Po trzech tygodniach pracy wiersze takie jak: „Gdziekolwiek”, „Piosenka o końcu świata”, „Orfeusz i Eurydyka”, „Przypowieść o maku”, „Miłość”, „Moja wierna mowo” zostały zaprezentowane klasie i zaproszonym gościom. Oprócz wykorzystania sztucznej inteligencji, każda z grup wykazała się także własną inicjatywą, tak więc treści generowane przez AI były przeplatane naszymi interpretacjami.
Jako uczennica biorąca udział w projekcie, uważam to doświadczenie za całkowicie nowe w kwestii interpretacji poezji. Choć nasze pokolenie zna nowoczesne metody nauki, nigdy wcześniej nie korzystaliśmy z tych narzędzi w tak otwarty sposób. Było to miłą odmianą, ponieważ zazwyczaj musieliśmy ukrywać się z wykorzystywaniem sztucznej inteligencji, a użycie tych narzędzi często skutkowało nieprzyjemnymi konsekwencjami. A przecież śmiało można powiedzieć, że korzystanie z AI to nie tylko bezrefleksyjne branie, ale świadome zarządzanie własną wiedzą. Mam nadzieję, że takich projektów będzie więcej, a współpraca z nowoczesnymi metodami nauczania stanie się bardziej powszechna.
Milena Wolak
